بررسی خوردگی لوله های نصب شده در تأسیسات

پدیده شیمیایی خوردگی لوله ، مشکل اصلی و مسأله ساز است که در مورد انواع لوله های صنعتی مطرح می شود. خوردگی عبارت است از یک واکنش شیمیایی که روی یک سطح ویژه رخ می دهد؛ اکثر واکنش های خوردگی لوله روی سطوح فلزی رخ می دهند که البته باید شرایط واکنش نظیر رطوبت، دما و … نیز فرآهم باشند. پدیده خوردگی با سرعت متفاوت در لوله ها رخ می دهند که این فرآیند به عوامل تشدید کننده خوردگی مربوط می شود.

لوله هایی که در خطوط لوله کشی و تأسیسات به کار می روند از جنس های مختلف ساخته می شوند؛ انواع لوله فلزی، لوله مانیسمان و لوله های فولادی و همچنین لوله های پلاستیکی نظیر لوله پلی اتیلن و لوله یو پی وی سی (U-PVC) پرکاربردترین لوله ها هستند که برای مصارف خانگی و تجاری به کار می روند.

تفاوت خوردگی لوله در لوله فلزی و لوله پلاستیکی چیست؟

خوردگی در مورد انواع لوله فلزی ، لوله فولادی و لوله مانیسمان بیشتر از لوله های پلاستیکی رخ می دهد. این جمله به این معنا است که فلزات در برابر عوامل محیطی واکنش پذیری بیشتری دارند. لوله های پلاستیکی نظیر لوله پلی اتیلن یا لوله یو پی وی سی نیز گاهی دچار تغییراتی می شوند اما مطمئناً دیواره این لوله ها از خوردگی مصون هستند. پایداری بسیار بالای انواع لوله پلیمری در برابر حضور مواد خورنده یکی از بزرگ ترین امتیازات آن ها محسوب می شود.

لوله فلزی که از جنس آهن یا سایر فلزات ساخته می شد در برابر خوردگی بسیار آسیب پذیر بود. برای رفع این مشکل، لوله های فلزی گالوانیزه با بازار معرفی شدند که تا حد زیادی توانستند این مسأله را حل کنند. لوله های گالوانیزه نوعی لوله فلزی هستند که توسط فرآیند گالوانیزه، با یک پوشش غنی از عنصر روی (Zn) از خوردگی محافظت می شوند. لوله مانیسمان مثال بارزی از لوله های فولادی است.

جالب است بدانید خوردگی لوله فلزی با احتمال رسوب گیری در داخل لوله ارتباط دارد. جرم های اکسید فلزی که درون لوله ایجاد می شوند، عامل ایجاد رسوب درون لوله هستند و به تدریج باعث ترک خوردگی، شکست و در نهایت تخریب آن خواهند شد. راهکار مهندسی و اصولی برای کاهش اثرات مخرب ناشی از خوردگی لوله ها، نصب آن ها طبق استانداردها می باشد. در بعضی موقعیت ها لازم است لوله ها توسط یک لایه محافظ، به خوبی عایق بندی شوند.